Ik heb al vaker gefietst rond het Maasdal ten zuiden van Andenne en rond de rivierdalen van de Mehaigne en Burdinale. Maar ook noordelijker langs de Maas tussen Huy en Luik liggen vele beklimmingen. Langs dit deel van de Maas is veel industrie gevestigd en op de westoever liggen vele dorpen en stadjes. Zou dit gebied iets zijn voor een tocht per racefiets?
Vanuit Les Cahottes, net onder het vliegveld Bierset van Luik, vertrok ik om de beklimmingen langs beide zijden van het Maasdal tussen Huy en Luik te verkennen.
Ik wist al dat aan de westzijde van de Maas er echt steile beklimmingen liggen. En er is relatief veel lintbebouwing. Gelukkig wordt de lintbebouwing hier ook afgewisseld met landelijk gebied. Aan deze zijde van de Maas liggen ook vele kastelen, waarvan ik het kasteel van Warfusée straal voorbij fietste (jammer, schijnt een mooi groot kasteel te zijn). Het kasteel van Jehay (die helemaal in de steigers stond) bleek ik achteraf als kasteel Warfusée aan te hebben gezien. De wegen aan deze kant van de Maas die op mijn route lagen waren qua wegdek best goed te noemen, maar soms in afdalingen (Côte de Stockay) zijn er plekken waarvan de toplaag van het asfalt is afgesleten. En ja, vele steile beklimmingen aan deze kant van de Maas, met dito steile afdalingen (soms om bijna bang van te worden).
De Côte de Kérité daalde ik af, hier ook een zeer steil stukje over prima wegdek door bosgebied. Het zou wel leuk zijn om deze eens in klimmende richting te doen. Ook de steile Thier Riga had ik opgenomen in de route: 22% stijging!
De Maas stak ik over van Amay naar Ombret-Rawsa, en om de doorgaande weg in Amay zoveel mogelijk te vermijden, fietste ik door een woonwijk: niet zo’n goed idee want de wegen in deze woonwijk waren niet echt goed te noemen. Het Maasdal hier oogt ook een beetje treurig door de vele industrie die hier direct langs de Maas is gevestigd.
Aan de andere zijde van het Maasdal was de eerste klim ook zeer steil (Les Communes): ik moest echt uit het zadel om te voorkomen dat ik mijn voorwiel optrok. De weg is doodlopend voor autoverkeer (maar per fiets kun je er gewoon door, op de top staan twee betonnen bloembakken op de weg). Net onder de top bevindt zich een mooi verscholen uitzichtpunt over de Maas. Aan de oostzijde van de Maas zijn veel bossen en liggen er de kenmerkende tiges van de landstreek Condroz: heuvels in ZW-NO oriëntatie. De afdaling van Les Communes richting de Route de France, lag er prima bij, maar in het dal was de verbindingsweg naar de Route de France dan weer in vrij slechte staat. De klim over de Route de France gaat dan weer over prima wegdek en gaat door een mooi bosgebied en er is niet al te veel verkeer op deze weg.
De route ging verder door de prachtige Condruzische omgeving van Villers-Le-Temple, en de beklimming van de Thier de Scry naar een watertoren. Via Aux Houx fietste ik naar Aux Fontaine, en nam daar een zijweg om af te dalen naar het Maasdal. Helaas was het wegdek in het onderste deel niet zo goed te noemen. De daaropvolgende klim Poudreries naar wederom Aux Houx had dan wel weer een goed wegdek. Vervolgens kwam een weg in zeer slechte toestand (Sainte Barbe) die na anderhalve kilometer in een bos overging naar strak asfalt (misschien dat hier een gemeentegrens ligt?). Via de weg van de 36 bochten (Route des Trentes-six Tournants) daalde ik naar het Maasdal af.
Nadat ik de Maas weer was overgestoken (bij Engis) naar de westoever, besloot ik om één klim over te slaan. De volgende klim was wederom een steile: de Thier Ardent.
De afdaling die daarop volgde was ook weer zeer steil (Rue de la Reine). Daarna fietste ik naar het dorpje Chokier, waar op een rots een kasteel boven het dal uit toornt. De Côte de Chokier is een mooie niet te steile klim geheel door hellingbos lopend. Overigens was direct aan het begin van de klim de weg opengebroken, en moest je de werkzaamheden te voet passeren. Daarna was het wederom zeer steil afdalen (Ik durfde me niet vol in de afdaling te storten) en volgde de slotklim naar Les Cahottes: die was mooi met vier haarspeldbochten en niet te steil.
Conclusie: een gebied met potentie, maar je moet zeer steile beklimmingen niet schuwen, soms wat gedateerd asfalt voor lief nemen, de industrie direct langs de Maas maar negeren, en parcourskennis hebben wat betreft de staat van het wegdek.