gps routes (met toelichting) voor de racefiets, en alles over routes maken
Toscane
Algemene informatie over de gehele regio Toscane
Toscane is een regio in centraal Italië, en is qua oppervlakte half zo groot als Zwitserland of vijf keer groter dan Mallorca (het strekt zich van noord naar zuid uit over een afstand van zo’n 260 km). De regio Toscane is ingedeeld in de provincies (van noord naar zuid): Massa-Carrara, Lucca, Pistoia, Prato, Pisa, Firenze, Livorno, Siena, Arezzo en Grosseto. Slechts een kleine 10% van het oppervlak bestaat uit vlakten, de rest bestaat uit heuvelachtig gebied en bergen.
Het noorden en oosten van Toscane (provincies Massa-Carrara, het noorden van de provincies Lucca, Pistoia, Prato, Firenze en het noorden en oosten van de provincie Arezzo) behoren tot de Apennijnen, een bergketen die loopt van het noorden in Ligurië tot in de laars van Italië in Calabrië. De verharde wegen gaan in de Toscaanse Apennijnen tot zo’n 1600 meter hoogte, zoals de Passo di Pradarena (1570 m) en Passo delle Radici (1530 m, of vanuit deze pas doorklimmend naar San Pellegrino in Alpe (1630 m)). In de provincie Arezzo kom je tot zo’n 1300 meter hoogte (Passo della Calla, 1297 meter). Vaak vormen de passen de overgang van de regio Toscane met de regio Emilia-Romagna. De hoogste toppen (niet bereikbaar per verharde weg) reiken tot rond de 2000 meter hoogte.
De Apuaanse Alpen liggen in de provincie Massa-Carrara (dus het uiterste noorden van de regio Toscane), en moeten los gezien worden van de Apennijnen. Hier is het hoogste punt de Monte Pisanino (1945 m).
Alpi Apuane
In de Apuaanse Alpen wordt aan marmerwinning gedaan. Het dal van de rivier de Serchio, de Garfagnana, is er erg geliefd bij toeristen. Kortom deze gebieden zijn uitermate geschikt voor het langere klimwerk.
Topografische kaart van de regio Toscane (de provinciegrenzen zijn in roze dikkere lijn aangegeven, de provinciehoofsteden zijn aangegeven met rode stippen). Bron: https://www.toscanainside.com
Een grote rivier in Toscane is de Arno, die ontspringt op de flanken van de 1654 meter hoge Monte Falterona in de Toscaanse Apennijnen. Langs de Arno liggen vele steden als Firenze, Empoli en Pisa. Tussen Firenze en Arezzo wordt de vallei van de Arno “Valdarno” genoemd. Dit dal ligt tussen 100 en 200 meter hoogte en wordt in het oosten geflankeerd door de bergketen Pratomagno (hoogste punt 1591 meter hoogte) en in het westen geflankeerd door de Monte del Chianti (hoogste punt 893 meter). Een aantal andere belangrijke rivieren zijn de Ombrone, Serchio en de Cecina. Vooral in het dal van de Arno kun je relatief vlak fietsen, maar dat kan ook direct langs de kust.
De provincie Pisa is grotendeels een glooiende vlakte, met in het zuiden van de provincie beduidend meer reliëf dan in het noorden, door ondermeer de ligging van de Colline Metallifere (verderop volgt meer info hierover).
In het zuiden van de provincie Firenze en het noorden van de provincie Siena, ligt de streek Chianti, een zeer sterk heuvelend wijnbouwgebied. De oostzijde van deze streek bestaat uit een 25 km lange in noord-zuid richting lopende bergketen, de Monte de Chianti, met als hoogste punt van de streek de Monte San Michele (893 meter boven zeeniveau, de top is niet bereikbaar per verharde weg).
Montefioralle (bij Greve in Chianti)
Je moet hier rekenen op een variatie van minder steile en steile heuvels (tot tussen de 15 en 20% stijging), korte en langere beklimmingen (tot 9 km lengte met hoogteverschillen tot 400 meter (met een enkele uitzondering tot 500 meter)).
Crete Senesi
In het zuid-oosten van de provincie Siena, ten zuiden van de Chianti en ten zuid-oosten van de stad Siena, ligt de Crete Senesi (letterlijk: Sienese klei) of kortweg Le Crete. Dit is een golvende landstreek met typische witte rotsachtige heuvels, pittoreske dorpjes, geïsoleerd liggende boerenwoningen, eiken en cipressen . In dit gebied ligt ook de Accona woestijn, een gebied met weinig neerslag en waar landbouw alleen mogelijk is via irrigatie. Er wordt graan verbouwd, maar zodra deze is gedorst in de zomer, oogt het landschap zeer zandig en in de herfst en winter kleurt de bodem hier vaak okerkleurig. In het gebied liggen de beroemde witte gravelwegen (Strade Bianche), die je overigens ook vind in de Chianti streek.
Radicofani
In het uiterste zuid-oosten van de provincie Siena ligt het dal van de Orcia. Het gebied rond deze rivier staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO, vanwege haar bijzondere karakter: platte krijtvlakten met bijna kegelvormige heuvels en daarop versterkte nederzettingen, met bijvoorbeeld Radicofani als prachtig stadje in dit gebied, en Montepulciano en Pienza.
Naast dit gebied liggen in Toscane nog vijf andere gebieden die op de UNESCO werelderfgoedlijst staan, dat zijn de plaatsen: Firenze (Florence), Pisa, San Gimignano, Siena en Pienza. Daarnaast staan twaalf villa’s en bijbehorende tuinen van de familie Medici op de werelderfgoedlijst.
In het westen van de Toscane, tussen Cecina en Siena, ligt de bergachtige streek die Colline Metallifere heet (letterlijk: metaalhoudende heuvels). De hoogste berg is Le Cornate (1059 meter boven zeeniveau, niet toegankelijk via verharde wegen). In de regel komen de verharde wegen in dit gebied niet hoger dan zo’n 800 meter hoogte. In enkele gebieden van de Colline Metallifere zijn geothermische verschijnselen te zien (zoals bijv. rond Larderello). Ten noorden van de Colline Metallifere ligt het oeroude en zeer bezienswaardige stadje Volterra, en het best bewaard gebleven middeleeuws stadje van Toscane geheten San Gimignano.
Monte Amiata
In het uiterste zuid-oosten van de Toscane regio (op de grens van de provincies Grosseto en Siena) liggen de Antiappennini, een stel heuvels en bergen die geïsoleerd liggen van de bergketen Apennijnen. De hoogste top is de Monte Amiata op 1738 meter hoogte (bereikbaar per verharde weg), een uitgedoofde vulkaan die van verre herkenbaar is in het landschap. Hierdoor is dit gebied ook geschikt voor het langere klimwerk.
De provincie Livorno is de meest vlakke provincie van de regio Toscane, althans op het vaste land. Het hoogste punt van de provincie bevindt zich op het eiland Elba op 1017 meter hoogte (Monte Capanne). Monte Perone op 630 meter hoogte is de hoogste klim bereikbaar via verharde weg en ligt ook op het eiland Elba.
Overzichten van beklimmingen in de regio Toscane vind je op:
Specifieke informatie over wielrennen rond Montepulciano
Op deze pagina vind je routes ten zuiden van Siena, rond Montepulciano. Montepulciano ligt op een heuvelrug rond 600 meter hoogte. Ten oosten hiervan bevindt zich het dal van de rivier Chiana (op zo’n 250 meter hoogte) en ten westen hiervan het dal van de Orcia (op zo’n 300 meter hoogte). Zuidelijker worden de heuvels nog hoger tot zo’n 800 meter hoogte. Je kunt hier dus flink klimmen, en de beklimmingen kunnen tot 14% stijging gaan. Bezoek je echter het centrum van de prachtige stadjes in dit gebied die op een heuveltop liggen (Pienza, Montepulciano, Monticchiello), dan kun je in de stadjes zelf beklimmingen tot 20% tegenkomen. In dit gebied liggen relatief weinig verharde wegen (die over het algemeen van redelijke tot goede kwaliteit zijn). Vooral rond Montepulciano en Chianciano (Terme) zijn enkele wegen (ook in het laagseizoen) druk qua verkeer (dat geldt voor de Strada Provinciale (SP) 146 en de SP40). Ook moet je wegblijven van de Strade Regionale (SR), die vaak druk zijn in de regio Toscane.
De regio kent ook vele gravelwegen, waarvan sommigen steil zijn (zoals die tussen Monticchiello en Pienza die zowel in dalende en stijgende richting de 15% aantikt) of die wat grovere gravel hebben met een wasbordpatroon (hobbelig wegdek) zoals een gedeelte van de SP88 (die redelijk goed te befietsen is per racefiets). Er zijn ook gravelwegen die veel makkelijker te befietsen zijn per racefiets (in klimmende richting) zoals Via della Foresta nabij Chianciano Terme (deze kent wel een kort steil gedeelte).
Oostelijk van Montepulciano kun je naar de regio Umbrië fietsen, naar het op drie na grootste meer van Italië (Lago Trasimeno) en de heuvels rondom dit meer die tot zo’n 600 meter hoogte gaan, met ook weer prachtige stadjes en dorpjes zoals Castiglione del Lago, Panicale en Citta della Pieve. Tussen Toscane en Lago Trasimeno ligt ook een lieflijk heuvelland (rond het meer van Chiusi) met heuvels tot 350 meter hoogte. Echter de wegen in de regio Umbrië zijn vaak slecht (gaten, scheuren in de lengterichting, afgesleten toplaag van asfalt, opgelapt asfalt).
Ten zuidwesten van Montepulciano, rond het bergmassief van de Monte Amiata, is het heerlijk fietsen over redelijk goede tot goede kwaliteit wegen. Hier liggen ook echte klimuitdagingen zoals de beklimming van de Monte Amiata met de top per fiets bereikbaar op 1670 meter hoogte.
Tussen Siena en Montepulciano is het ook heerlijk fietsen over vrij rustige en goede wegen. De omgeving is echter sterk heuvelachtig, het is er geen meter vlak. Hier ligt ook het landschap van de Crete Senesi met nauwelijks bossen, zeer veel vergezichten en eenzaam liggende boerderijen met oprijlanen omzoomd door cipressen.
