In week 34 2020 ben ik met een aantal clubleden van TWC ’t Ventieleke naar het Harz gebergte geweest. (Fiets)vriend Jos is daar al eens vaker geweest en had drie routes gemaakt vanuit de centraal gelegen plaats Braunlage in de Hochharz, het gedeelte van de Harz met de hoogste toppen. Zelf was ik er nog nooit geweest en was dus zeker benieuwd naar dit gebied en hoe het hier fietsen is.
In iedere route had Jos een aantal onverharde wegen opgenomen (die toch vrij goed tot goed befietsbaar waren met een racefiets, in dalende stukken was ik vrij voorzichtig op mijn racefiets met 25 mm brede banden). Dit om enkele drukke doorgaande wegen te vermijden.
Helaas is het onvermijdelijk dat je desondanks onverharde wegen toch nog op drukkere doorgaande wegen uitkomt, waar vaak ook geen fietspaden langs liggen. In Duitsland mag buiten de bebouwde kom 100 km/u gereden worden, maar toch had ik de indruk dat het verkeer wel redelijk goed op fietsers let. We waren hier door de weeks, mogelijk dat het verkeer in het weekend hier drukker is bij mooi weer (lees: motorrijders en dagjesmensen).
Gelukkig liggen in de Harz ook minder drukke wegen, en zelfs geasfalteerde wegen die voor autoverkeer zijn afgesloten. Voorbeelden hier van zijn de weg van de Okerstausee door het Kalbetal, en de weg door het Siebertal naar de top van de Sonnenberg. Helaas komen beiden wegen uit op doorgaande wegen. De weg door het Kalbetal komt zelfs uit op een vrij drukke doorgaande weg met twee rijbanen in beide rijrichtingen (de B4), waarbij we over de B4 doorklommen (met 10%) naar de top van het Torfhaus (807 m hoogte).
De hoogste berg is de Brocken (1142 m), waar een uitstekend geasfalteerde (doodlopende) weg (verboden voor autoverkeer) naar boven loopt, evenals een treinspoor. De Brocken ligt heel vaak in de mist/wolken, maar deze week niet. Ook waren er weinig wandelaars onderweg (dit kan in de weekenden wel anders zijn want dan is het wel eens slalommen tussen al die wandelaars die met de trein naar boven zijn gegaan). Een groot deel van het dennenbos op de Brocken is afgestorven (combinatie van stormen, droogte en een kever die de dennenbomen aantast). Dat betekent dat je nu gedurende de hele klim veel uitzichten hebt (in tegenstelling tot enkele jaren geleden toen je, volgens Jos, vrijwel continue door dennenbossen fietste op de Brocken).
Op onze laatste fietsdag beklommen we ook de op één na hoogste berg van de Harz, de Wurmberg vanuit Braunlage met de top op 971 meter hoogte. Dit is een pittige (doodlopende) klim met gedeelten van 10 tot 18% stijging. Ook hier zijn (minder grote delen) dennenbossen afgestorven. De laatste honderden meters tot de top gaat over een gravelweg die in klimmende richting goed te doen is met de racefiets. Vanaf de top heb je een schitterend uitzicht.
Buiten de beklimming van de Brocken en van het Torfhaus, komen hoogteverschillen in beklimmingen niet boven zo’n 400 meter, in de Unterharz (het zuid-oostelijk deel van de Harz) zijn de hoogteverschillen in beklimmingen maximaal 300 meter.
Er liggen ook verscheidene stuwmeren in de Harz, waarbij die van de Rappbode Stausee zeer bekend is vanwege de hangbrug en tokkelbaan die over het stuwmeer zijn gespannen. Aan de noordkant van de Harz liggen prachtige steden met vele vakwerkhuizen, zoals Goslar en Wernigerode.
Zo is de Harz dus een afwisselend gebied. Aangezien drukke doorgaande wegen niet te vermijden zijn is de Hochharz voor de racefietser die van overwegend rustige wegen houdt een minder geschikt gebied.